نقد و بررسی بازی BLACK MESA (به همراه نقد ویدیوئی)

نقد و بررسی بازی Black Mesa

به قلم علیرضا آب‌روشن”

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

در سال ۱۹۹۸ بود که کمپانی Valve، با عرضه بازی Half Life نام خود را به عنوان یکی از قطب‌های بزرگ آینده‌ی این صعنت محکم کرد. این عنوان با کسب متای فوق العاده‌ی ۹۶ و بازخورد مثبت طرفداران، سنگ بنای سبک شوتر به صورت امروزی را نهاد و بعد از آن دیدیم که سیل الهامات از این عنوان فوق‌اعلاده تمامی ندارد. چند سال بعد نیز نسخه دوم این بازی عرضه شد و با اینکه بسیاری شک داشتند تا این دنباله بتواند به کیفیت عنوان اول باشد، موفقیت بیشتری از نسخه اول نیز کسب کرد. متأسفانه بعد از پایان کار Valve با نسخه دوم، تا به امروز شاهد عرضه نسخه سوم این مجموعه فوق العاده نبوده‌ایم اما خدا روشکر سال ۲۰۲۰ برای طرفداران این سری بسیار رویایی است، زیرا شاهد عرضه عنوان بسیار عالی Half Life: Alyx بودیم که مرزهای عناوین VR را به جد جا به جا کرد. اما این تنها عنوان از سری در سال ۲۰۲۰ نبود؛ چراکه عنوانی به نام Black Mesa که ریمیک نسخه اول است، توسط طرفداران دو آتیشه ساخته و عرضه شده است. Valve در کمال تعجب اجاره انتشار آن را بر روی استیم صادر کرده و این خود نشان از کیفیت بسیار بالای این بازی دارد. در ادامه با نقد Black Mesa همراه ما باشید.

داستان Black Mesa همان داستان نسخه اول Half Life بدون هیچ چیز اضافی یا کمبود است. شما در نقش گوردون فریمن قرار می‌گیرید که یک دانشمند در مؤسسه پژوهشی Black Mesa است. در یکی از روزها آزمایش‌ها مطابق نقشه پیش نمی‌رود و شاهد نابود شدن آزمایشگاه هستید و نتیجه این شکست باز شدن پرتالی به دنیای فضایی‌هاست. حال وظیفه شما این است که با بر تن کردن لباس Hazardous Environment Suit (HEV) به مقابله با این افراد بیگانه بپردازید و دیگر کارمندان آزمایشگاه را نیز نجات دهید. البته تنها مزاحمان شما بیگانگان نیستند چراکه باید با مزاحمت‌های ارتش آمریکا نیز سر و کله بزنید که برای سر در آوردن از اوضاع می‌خواهند شما را دستگیر کنند. داستان بازی پیچیدگی خاصی ندارد اما به زیبایی هر چه تمام روایت شده و با پایان خود باعث قافل گیری و اشتیاق برای بازی کردن دنباله آن می‌شود. یک نکته بسیار لذت بخش نیز وجود دارد که می‌توان تمام NPCهای بازی را کشت! البته اگر به آن‌ها احتیاجی نداشته باشید یا استفاده‌ی مورد نظر را از شخص مربوطه کرده باشید.

 چیزی که باعث درخشش این عنوان می‌شود، طراحی خطی مراحل بازی است. علت عالی بودن این طراحی خطی به  تنوع بسیار زیاد در کنار محیط‌های بزرگ بازی برمی‌گردد که بسیار عالی کار شده‌اند. در ابتدا شاهد آزمایشگاه زیرزمینی هستیم و سپس به روی زمین سفر می‌کنیم و بعد از باز کردن پورتال به سیاره‌ی بیگانه‌ها خواهیم رفت. نکته مهم این است که با اینکه در نصف مراحل شاهد محیط‌های بزرگی هستیم، هیچ مشکلی در پیدا کردن مسیر درست وجود نخواهد داشت و راه‌های مختلف به خوبی به هم‌دیگر وصل شده و با استفاده از میان‌برهای مختلف، تجربه بسیار جالبی را در اختیار مخاطب می‌گذارد. نکته بسیار عجیب در این قسمت این است که مواقع بسیاری وجود دارد که به دلیل طراحی بسیار پیچیده نقشه‌ها، فکر می‌کنید که گم شده‌اید اما در واقع در مسیر درست قرار دارید. این حس برای من که خیلی جالب بود و نشان از مهارت بسیار بالای سازندگان در طراحی محیط‌ها دارد. این موارد در کنار مأموریت‌های بسیار جالب و عجیبی که در طول بازی با آن‌ها مواجه خواهید شد، بزرگ‌ترین نقطه قوت این بازی حساب می‌شوند. برای مثال باید راه خود را از میان اشعه‌های لیزر پیدا کنید، یک موشک را آماده پرتاب کنید یا با عبور از پرتال‌های مختلف به مقصد مورد نظر برسید. تصور اینکه نسخه اصلی این بازی همسن من است برایم بسیار سخت است زیرا تنوع مأموریت‌ها و مراحل و همچنین کیفیت آن‌ها از ۹۹ درصد عناوین امروزی بسیار بهتر است و کاملاً نشان‌گر این است که چرا صعنت بازی‌سازی تا این اندازه مدیون این سری می‌باشد.

در تمام طول بازی به صورت مداوم سلاح‌های جدیدی را پیدا خواهید کرد که هر کدام کاربرد خود را دارند و در طول بازی از همه‌ی آن‌ها استفاده خواهید کرد؛ زیرا برای مقابله با هر مدل از دشمنان، سلاح مخصوصی وجود دارد که عملکرد بهتری از سایر سلاح‌ها دارد. همچنین در مراحلی از بازی مسلسل و خمپاره انداز نیز در اختیار شما قرار می‌گیرد تا لذت منفجر کردن دشمنان و تکه تکه کردنشان دوچندان شود. در مجموع گان‌پلی بازی بسیار خوب کار شده و لذت بسیاری را برای مخاطب به ارمغان می‌آورد. البته طراحی تفنگ‌ها به تنهایی باعث خوب شدن این بخش نیست و نکته مهم دیگر تنوع دشمنان و نحوه واکنش‌ ‌آن‌هاست. از سرباز‌های ارتش گرفته تا انواع اقسام بیگانه‌ها در کنار تانک و هلیکوپتر و باس‌های مختلف باعث شده تا در تمام طول بازی لحظه‌ای حس خستگی به شما دست ندهد و مبارزات بازی تا آخر جذابیت خود را حفظ کنند. اما نکته بسیار جالب در مورد دشمنان نحوه مقابله کردنشان با شماست. زامبی‌هایی که جا‌خالی می‌دهند، سرباز‌هایی که سعی در دوره کردن‌تان دارند و بسیار حرفه‌ای به جهات مختلف حرکت می‌کنند، ربات‌های فضایی که دنبال‌تان می‌اندازند تا شما رو له و لورده کنند و. باعث شده تا مبارزات حسی پوچ نداشته باشه و به جراًت می‌توانم بگویم که این مبارزات حتی در مقابل عنوان بسیار جدید و هیجان انگیزی مانند Doom Eternal کم نخواهد آورد.

اما مبارزات با دشمنان تنها بخش مهم گیم‌پلی نیست و همان قدر که به مبارزات اهمیت داده شده به پلتفرمینگ نیز اهمیت یکسانی داده شده و شاهد انواع چالش‌های مختلفی برای عبور کردن از آن‌ها هستیم. در کل این چالش‌ها به ۲ دسته تقسیم می‌شوند؛ دسته اول آن‌هایی که عبور از آن‌ها سخت بوده و باید دقت به خرج داد و دسته دوم آن‌هایی هستند که پیدا کردن مسیر درست سخت بوده نه عبور کردن. برای مثال جایی وجود دارد که روی ریل‌های متحرک در حال حرکت هستید و میان راه پر از پره‌های رنده کننده هست و باید روی پلتفرم‌های مختلف بپرید تا زنده بمانید. در این مورد راه مشخص بوده اما چالش برانگیز است. مثال بعدی زمانیست که باید از یک اتاق مین گذاری شده عبور کنید و باید راه‌های مختلفی را طی کنید تا مسیر درست را بیابید. هر دو مورد به خوبی هر چه تمام پیاده شده و لذت بسیار زیادی دارند. البته ممکن بود که این پلتفرم‌ها به کابوس بازی تبدیل شود اما خوشبختانه سیستم Save بازی که اجازه ذخیره در هر زمانی را در کنار چکپوینت‌ها می‌دهد، این مشکل را کاملاً برطرف کرده است.

در بازی انواع مختلفی از باس فایت را شاهد هستیم و همه آن‌ها از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند. در بعضی مواقع نیز این مبارزات در قالب تعقیب و گریز بوده که از جذابیت خاص خودشان برخوردارند. اما گل سر سبد باس‌های بازی، آخرین آن‌هاست؛ در این مبارزه شاهد یکی از شلوغ‌ترین مبارزات ممکن خواهید بود و شاهد انواع اقسام افکت‌های مختلف در یک نگاه هستید. اگر بخواهم یک مثال بزنم که چه چیزی در انتظارتان است باید به موزیک پلیر‌ها و تصاویر متحرکی که در هنگام پخش آهنگ نشان می‌دهند اشاره کنم!

در پخش صداگذاری نیز شاهد یک عملکرد بی‌نظیر هستیم. موسیقی‌های متن بازی بسیار زیبا و دلنشین بوده و در بهترین شرایط ممکن پخش خواهند شد. این مورد در کنار صداپیشگی بی نقص کاراکتر‌های مختلف و همچنین عملکرد عالی در زمینه صدای شلیک تفنگ‌ها و انفجار و . باعث ارائه یک تجربه بی‌نقص می‌شود.

نویسنده : حمیدرضا حاجی حسینی

https://www.instagram.com/hrh.hosseini/

نقدفیلم،بازی و موزیک

http://studioentertainment.ir/

hrh-hosseini.ir

من حمید رضا حاجی حسینی متولد تابستان 1373 در تهران هستم. شما میتوانید با من از طریق آدرس ایمیل من hrh.hosseini.94@gmail.com یا تلفن همراهم 09380912201 با من در ارتباط باشید

برندگان اسکار ۲۰۱۹ معرفی شدند/ «کتاب سبز» بهترین فیلم شد

شگفتی‌ها و ناکامی‌های اسکار ۲۰۱۹

دیجیتال مارکتینگ حرفه ی ماست